O stypendium i pracy w Korei słów kilka

Z mniej lub bardziej większą częstotliwością dostaję zapytania o studia w Korei, głównie o stypendium rządu Korei.

Cieszę się, że tak wiele osób chce wyjechać na studia zagranicę. Osobiście uważam, że nie każdy może nadaje się na życie expat'a, ale każdy powinien zasmakować życia z dala od wygód domu, własnego kraju, kultury. Nie bez powodu mówi się, że podróże kształcą.

Jednakowoż chciałabym zwrócić uwagę na pewną kwestię.



Owszem, byłam stypendystką rządu Korei (przez rok) i uniwersytetu Yonsei (przez półtora roku). I tak, chętnie mogę opisać jak to wszystko się odbyło w moim przypadku. Zresztą zrobiłam to nie raz, na starym blogu.
Ale nie podam wam gotowego przepisu jak dostać stypendium czy jak dostać się na uczelnię koreańską.
Powodów jest kilka:

1. Przepisy i zasady rekrutacji na stypendium, NIIED zmieniają się w zasadzie co roku (jak nie częściej) i nie mam zielonego pojęcia jak to wszystko obecnie się odbywa. Nie wiem też ile miejsc jest przeznaczonych dla studentów z Polski. Wiem za to gdzie można uzyskać takie (i nie tylko) informacje: na stronie NIIED (jest również telefon) oraz w Ambasadzie Republiki Korei w Polsce (gdzie również można zadzwonić: wszyscy pracownicy mówiąc po polsku mniej lub bardziej biegle). Zresztą te linki permanentnie wiszą sobie z boku tego bloga. Zachęcam do przeczytania stron, napisania mail'a albo wykonania telefonu.
2. Są też inne stypendia, oferowane przez różne instytucje czy same uczelnie. Znalezienie informacji wymaga zaprzyjaźnienia się z Google'em, odwiedzeniu stron uczelni i instytutów, skontaktowaniem się z dziekanatami czy wprost z profesorami.
3. No właśnie. Wiem, że pisanie mail'i, szczególnie w języku obcym, jest pewną sztuką. Ale proszę was! Nie bójcie się pisać! Szczególnie koreańscy profesorowie lubią jak potencjalni studenci wyrażają zainteresowanie ich wydziałem i większość powinna wam migiem odpisać.
4. Nie jestem odpowiedzialna za selekcję studentów czy to w NIIED czy na uczelniach. Więc nie mam pojęcia czym mogą się członkowie takich rad kierować. Wyobrażam sobie, że zależy to od różnych, różnych rzeczy i zapotrzebowań placówki.
5. Nie powiem też wam jaki kierunek powinniście studiować. Wiem jakie jest zapotrzebowanie na pracowników w Korei (mile widziani inżynierowie i absolwenci kierunków ścisłych). Bo też uważam, że niekoniecznie kierunek determinuje nasz przyszły zawód. Studiujcie to co naprawde chcecie studiować a nie to co 'musicie'. Jak potraficie odpowiednio umotywować wasz wybór, oraz powód dla którego musicie akurat odbyć studia w Korei, to powinniście mieć szansę podczas naboru na stypendium.

Nie mogę za was szperać w sieci czy pisać mail'i. Jak pomaganie sprawia mi zawsze wielką przyjemność, nie mogę za kogoś odbębnić roboty. Bo droga do stypendium, studiów to długa, trudna podróż, którą (no właśnie) trzeba odbyć samemu. Bo tylko wtedy można poznać prawdziwy smak satysfakcji i sukcesu.

 To samo ma się z pracą w Korei. Pozwolę sobie przytoczyć to co ostatnio odbisałam pewnej osobie. UWAGA! Jest po angielsku (z domieszką koreańskiego) i momentami niecenzuralnie. Ale może komuś to pomoże.

(...) placing a job in a Korean company is pretty much like job hunting anywhere else in the world. What worked for me, won’t probably work for you. You have to find your own way of getting where you want to. And asking strangers (...) is not what I would recommend.

Also the best profile for a foreigner… What the fuck? How should I know? Each company looks for different sets of skills, abilities, personality traits in the people they hire. For crying out loud, I don’t even know what the criteria are for my company (although I can guess). It’s HR who decides shit like this, and since they are arrogant and mean madafuckers (인수팀: 이건 농담이잖아요!~), they won’t tell anyone.

But here’s a tip from Auntie APG. And if you have a three digit IQ to boast about, you will now take a pencil and a piece of paper and carefully rewrite the following: EACH TIME YOU APPLY TO A COMPANY, GO TO THEIR MISSION/VISION/VALUES PAGE. AND STUDY IT CAREFULLY. AN INCORPORATE THE CONTENT INTO YOUR COVER LETTER. BECAUSE YOU SHOULD WRITE A SEPARATE/DIFFERENT COVER LETTER FOR EACH POSITION YOU APPLY FOR. Believe it or not, I saw some sorry-excuses-for-human-beings who didn’t know the last part.

Now, that being said, some general points can be made about foreigners in Korean companies (big disclaimer: not hagwons. Although, yes, technically, they are companies). I hate making general remarks (...), but people here like them, and I’m such a crowd pleaser underneath the I-don’t-give-a-fuck exterior. So here it goes:

·         Someone said that you will get hired if you’re pretty enough. What a load of bullshit. Let me tell you: hiring someone is initially a cost for a company. It’s even a bigger expense if it’s a foreigner (visa, housing and all the other additional costs that come with the big exotic package). So the only time HR decides to hire someone, is when they see that they have some value in them, that will be an asset to the company. And yes, sometimes it’s looks. You need pretty girls to work at the reception, you need handsome guys to work on the HR recruiting team, PR team usually requires its employees to look presentable to the public. But, frankly, most foreigners I know, who are working here, are no lookers, to put it mildly (honestly we all are fugly as hell).

·         Experience. Is the key word. Preferably over 5 years. Why? Again: hiring a new employee is an investment for the company. It’s an even bigger (and riskier) investment if it’s an entry level employee. And you’re a fucking gambler if you’re hiring an entry-level foreigner. Now, experienced employee is something we can use: he/she has expertise in a specific field, usually knows how our customers/competitors work, can bring in new ideas to the team (refresh) it. That’s why most foreigners working in big name companies here are middle aged guys, with families and beer-bellies. There is only a handful of those who are under 30.

So if you want to get some experience but are still in school? DO FUCKING INTERNSHIPS LIKE THERE’S NO TOMORROW. In Korean companies, in Korean companies’ competitors, in big name/big logo companies. Anything that you can write in the ‘experience’ section on your Linkadin profile is good.

·         The above doesn’t count if you are a decent engineer major. For that you don’t need any experience. Actually all science majors are almost an instant pass into most companies (obviously the better company, the better grades you are required to have) around the world. It’s my biggest regret: doing a useless business major, instead of going into the science field.

·         A degree from an Ivy League school or a recognizable European collage gets you extra brownie points. But not so much as back in the days. Korean HRs are realizing that if someone is a douchebag, a shiny-flashy diploma won’t help.

·         Korean is not a deal breaker. As is knowing other languages. Unless you’re applying for the translator’s position. It is an advantage if you know Korean to, say, have a conversation over lunch or understand the major points covered in a brief meeting. But all your work will be done in English. The experienced overseas 아저씨s? How are we supposed to expect middle-aged guys to learn a new language to be able to conduct daily business affairs? It would be very unfair.  Oh yes: a lot of emails will be in Korean. But everybody knows this and someone will be delegated (probably some unhappy 신입사원) to translate them for you. Now, I played my cards a bit differently, and I know of only one other person in a similar situation. And I’m still not sure if I made the wisest choice. Nonetheless: I know a few people who speak PERFECT Korean (as in TOPIK level 6 and beyond) who weren’t able to find jobs here. You speak Korean? Oh, wow! Here’s some news: WE ARE IN KOREA. OVER 50 MILLION PEOPLE SPEAK KOREAN HERE. AS THEIR FIRST LANGUAGE. And a lot speak decent English (and other languages). Oh, you don’t have any other skills? Get out of my face.

·         If you want to work in Korea just because you want be K-pop idols and grind with boys in the clubs: forget it. K-pop idols or their look-alikes don’t work in companies here. And after a week full of work, you realize that doing an all-nighter in a club is a waste of your precious weekend. You know how the girls here (...) complain about their boyfriends working long hours, sometimes on weekends, and never having time to see them? You’ll be like those boyfriends. And it’s not because of stupid 눈치  (well, a little bit. But believe me, it’s not 2010, and nowadays you don’t have to stay in the office just because your boss is there. Actually, he’ll tell you that if you’re done with everything, go home and stop distracting him with your ugly face). It’s because, TA-DA, there’s a shit load of work to do. And it has to be done fast. It’s not because it’s a Korean company. It’s because it’s a top tier company that wants to stay on top of it game. Some shit goes down anywhere in the world.  

That’s why office people like myself end up dating (in most cases) other office people (hence, my 동기s constantly setting each other up on 소개팅s). Because they are the only ones who fully understand our work and lifestyles. And how don’t distract us with constant whining and complaining. As for clubs: you’ll go occasionally to let out stress through dancing. And to laugh in the faces of 강남 귀족 and unemployed kids, who think they are awesome.

(...) honestly, the only things that come to mind are general job-hunting tips, and I assume everybody is capable of using Google.  I made the Korean work place sound like scary shit. And it is. But it’s also the most exciting place in the world. And with the right team, it is actually quiet pleasant. I really love my job. If I didn’t, I wouldn’t wake up at 5 am each morning to skip happily for the company bus.

Conclusion: Economy is tough and it’s hard to find a job anywhere. If you’re short of intelligent you won’t get hired by any company, Korean or not.